سلاااااااااااااام به همه دوستا و هم کلاسی های گل خوووووووووووودم
امرررررروز که نه!در واقع امشب اومدم اینجا تا بهتووووووووون ی چی بگم
میگم بچه ها......موافقین که تو کلاس مون ی مسابقه ی مشاعره راه بندازیم؟؟
چون من خودم خ خ خ خ شعر دوس دارم گفتما.....
مسابقه شم که میدونین چجوریه دیگه....اول ی نفر شرو میکنه ی بیت شعر میگه....بعدم نفر بعدی......دیگه حوصله ندارم بقیه شو دوساعت توضیح بدم......همه مون میدونیم دیگه....
و در نهایت این پروسه ی نسبتا پیچیده انقدررررررررررررررر ادااااااااااااااااااامه پیدااااااااااااااااااا میییییییییییییییکنه..........تا بالاخره ی نفر کم بیاره دیگه...
هر چن میشه خ خ خ راحت تقلب هم کرد....ولی بیخیال .....عب نداره.....مهم اصل عمله.....
حالا جدا از شوخی.....من خودم هدف اصلی م از دادن این پیشنهاد....اول از همه اینه که کلاسمون ی تکونی بخودش بده و جووووووووون بگیره و اکتیووووووووووشه.......ودوم اینه که دوس دارم با شعرای جدیدی که تا حالا بگوشم نخورده و خ خ خ هم قشنگن بیشتر آشنایی پیدا کنم....
راستش نمیدونم نظر شماها چیه .....دوس دارین....یانه.....من خودم عااااااااااااااااااشق ادبیات م .....نمیدونم شما میونه ی خوبی باهاش دارین یا نه....
به هر حال من خودم اولین بیت رو میگم و استارت مشاعره مون رو میزنم دیگه......اگه دوسش داشتین...شمام همکاری کنین تا بفهمم ...اگه هم دوس نداشتین.....عب نداره....خودم تنهایی بازی میکنم....آخه من عادت دارم.....به هر کی میگم بیا مشاعره...........

مرا عهدیست با جانان که تا جان در بدن دارم / هواداران کویش را چو جان خویشتن دارم

حالا نفر بعدی "م"لطفا

مث اینکه نفر بعدی درکار نیس.....پس خودم میگم

مرا مهر سیه چشمان ز سر بیرون نخواهد شد / قضای آسمان است این و دیگرگون نخواهد شد

نفر بعدی(خودم )"د"لطفا

درخت دوستی بنشان که کام دل به بار آرد / نهال دشمنی برکن که رنج بیشمار آرد

"د"لطفا

دردیست غیر مردان،آن را دوا نباشد / پس من چگونه گویم،کاین درد را دوا کن؟

نفحات صبح دانی ز چه روی دوست دارم؟ / که به روی دوست ماند،که برافکند نقابی

یوسف گمگشته بازآید به کنعان،غم مخور / کلبه ی احزان شود روزی گلستان،غم مخور

رو سر بنه به بالین،تنها مرا رها کن / ترک من خراب،شبگرد مبتلا کن

ناگشوده گل نقاب،آهنگ رحلت ساز کرد / ناله کن بلبل که گلبانگ دل افگاران خوشست

تا عهد تو دربستم،عهد همه بشکستم / بعد از تو روا باشد،نقض همه پیمان ها

ای خوشا روزا که ما معشوق را مهمان کنیم / دیده از روی نگارینش نگارستان کنیم