در خواست مقالهپليمرها و مواد زيست تخريب پذير در مقايسه با پلاستیک های موجود نه تنها در فرآيند توليد ، انرژی كمتری مصرف می نمايند بلكه به دليل مواد مصرفی تجديد پذير از اهميت ويژه ای برخوردارند. ساده ترين تعريف پليمر عبارت است از ماده ای كه از تعداد متنابهی واحد يكسان ساخته شده. پليمر را مانند يک زنجير در نظر بگيريد كه هرحلقه زنجير (مر) ناميده می شود كه عنصر اصلی كربن و عناصر ديگر نظير هيدروژن ، اكسيژن ، نيتروژن و يا سيليكون به آن متصل می باشند. از به هم پيوستن مرها ، پليمر توليد می شود. پليمرهایی نظير قير ، پوسته لاک پشت ، شيره درختان از شروع زمان وجود داشته اند كه انسان های اوليه با اعمال حرارت و فشار از آن ها وسايل تزئينی و جواهر آلات می ساخته اند. ساخت اولين پليمر نيمه سنتزی كه به ولكانيزاسيون لاستيک انجام شد به سال 1909 توسط باکلیت بر می گردد و پس از آن و در سال 1911 ابريشم مصنوعی توليد می گردد.
از سال 1970 و با وخيم شدن مشكل دفن زباله در سطح جهان ، موضوع استفاده از پليمرهای زيست تخريب پذير مطرح گرديد كه اولين موضوع در خصوص كيسه های زباله و مواد يک بار مصرف بود طوری كه 30 درصد از پلاستیک های توليدی برای مصارف يک بار مصرف می باشد وتنها 2 درصد از آن بازيابی می گردد لذا پليمرهای زيست تخريب پذير به عنوان جايگزين مناسب پلاستیک های رايج مطرح گرديد.
به طور كلی می توان پليمرها را به دو گروه عمده زيست تخريب پذير و غير تخريب پذير تقسيم بندی نمود و پليمرهای زيست تخريب پذير را براساس اجزای تشكيل دهنده ، روش تهيه ، روش ساخت و يا كاربرد آن ها نيز تقسيم بندی نمود.
................
مشكل دانلود كتاب ها و نرم افزار ها و ....... و مقاله هاي سايت