در خواست مقاله
تاريخچه:
F.A.F. Cronstedt، کاني شناس سوئدي در سال 1756، همزمان با کشف استيلبيت (کاني سيليکات هيدراته Al, Ca, Na) ، زئوليت ها را بعنوان گروهي از کاني ها معرفي کرد.
واژه زئوليت از واژگان يوناني δεοσ و λίθοσ به معني سنگ جوشان اقتباس شده است، زيرا هنگامي که در برابر فوتک کاني شناسي قرار مي گيرد و گرم مي شود، آب آن به صورت بخار بيرون مي رود و منظره اي همانند جوشيدن پديد مي آورد. در حال حاضر واژه زئوليت به هر نوع آلومينيوسيليکاتي که ويژگيهاي زئوليت ها (مثلا ًتبادل يوني) را نشان دهد، اطلاق مي شود.
در سال 1845 مشخص شد بعضي از خاک ها توانايي آن را دارند تا نمک هاي آمونيم را در خود نگاه دارند. (1857) Damour دريافت، بي آنکه شبکه زئوليت ها از هم بپاشد و ويران شود، مي توانند آب خود را از دست بدهند يا آبگيري کنند.
Feriedel (1896) دريافت مايعات گوناگون مانند بنزين، الکل، کلروفرم و جيوه به وسيله زئوليت هايي که آب خود را از دست داده اند، جذب مي شوند. (1909) Grand Jean نشان داد که بعضي از زئوليت ها نظير شابازيت داراي خاصيت جذب بعضي از گازها نظير هيدروژن، اسيد سولفوريک، آمونياک و... هستند.
(1925) Weigel & Steinhoff و (1932) McBain به ويژگي" غربال مولکولي" زئوليت هاي آبزدايي شده پي بردند.
برای مشاهده متن کامل به ادامه مطلب بروید
مشكل دانلود كتاب ها و نرم افزار ها و ....... و مقاله هاي سايت