به گزارش خبرگزاری مهر، در حالی که ممکن است لفظ "درخشان" باعث شود که فکر کنیم این پلیمر در حضور مواد منفجره درخشان می شود اما باید گفت در صورت وجود هرگونه ماده منفجره ای، این پلیمر درخشندگی خود را از دست می دهد...

برای دانلود پاورپوینت روی عکس زیر کلیک کنید.

با توجه به اين كه امروزه حجم وسيعي از كالاهاي مصرفي هر جامعه‌اي را پليمرهايي تشكيل مي‌دهند كه به‌راحتي مي‌سوزند يا گاهي در مقابل شعله فاجعه مي‌آفرينند، لزوم تحقيق در خصوص مواد ديرسوز احساس مي‌شود. بر همين اساس، در كشورهاي صنعتي، تلاش گسترده‌اي براي ساخت موادي با ايمني بيشتر در برابر شعله آغاز شده است و در اين زمينه نتايج مطلوبي هم به دست آمده است. 

بر همين اساس و با توجه به تدوين استانداردهاي جديد ايمني، به نظر مي‌رسد استانداردهاي ساخت مربوط به پليمرهاي مورد استفاده در خودروسازي، صنايع الكترونيك،‌ صنايع نظامي و تجهيزات حفاظتي و حتي لوازم خانگي، در حال تغيير به سوي مواد ديرسوز است. ...............

محققان دانشگاه ويرجينياي آمريكا،‌ پيل‌ خورشيدي داراي اتصالات غير هم‌جنس دولايه‌اي از پليمر تيوفِن محلول در آب و يك لايه نانوكريستالي دي‌اكسيد تيتانيوم با فرآيندي سازگار با محيط زيست ساخته‌اند،‌ زيرا در اين فرآيند نيازي به استفاده از حلال‌هاي آلي نمي‌باشد.
مك لسكي از دانشگاه ويرجينيا گفت: نيمه‌هادي‌هاي آلي اخيراً توجه زيادي را به خود جلب و اميد زيادي جهت پايين آوردن هزينه پيل‌هاي خورشيدي ايجاد کرده‌اند. اين مواد معمولاً در حلال‌هاي معمولي قابل حل هستند،‌ كه اين مورد منجر به امكان ساخت پيل‌هاي خورشيدي فيلم ....

تصور جهان پیشرفته کنونی بدون وجود مواد پلیمری مشکل می باشد. امروزه این مواد جزیی از زندگی ما شده اند و در ساخت اشیای مختلف، از وسایل زندگی و مورد مصرف عمومی تا ابزار دقیق و پیچیده پزشکی و علمی به کار می روند. کلمه پلیمراز کلمه یونانی (Poly) به معنی چند و (Meros) به معنای واحد با قسمت به وجود آمده است. در این میان ساختمان پلیمرها با مولکول های بسیار دراز زنجیر گونه با ساختمان فلزات کامل متفاوت است. این مولکول های بلند از اتصال و به هم پیوستن هزاران واحد کوچک مولکولی مرسوم به منومر تشکیل شده اند. مواد طبیعی مانند ابریشم، لاک، قیر طبیعی، کشان ها و سلولز ناخن دارای چنین ساختمان مولکولی هستند.

البته تا اوایل قرن نوزدهم میلادی توجه زیادی به مواد پلیمری نشده بود. بومیان آمریکای مرکزی از برخی درختان شیرابه هایی استخراج می کردند که شیرابه بعدها نام لاتکس به خود گرفت. در سال 1829، دانشمندان متوجه شدند که در اثر مخلوط کردن لاتکس طبیعی با سولفور و ..