مراحل انجام پروژه

1.جوشاندن آب

2.اضافه کردن بوراکس و نشاسته ذرت و چسب چوب

3.مخلوط کردن ماده بدست آماده و شکل دادن به آن

ساخت توپ شیطونک با شرایط بهینه

ابتدا آب را که با رنگ غذا مخلوط کرده ایم گرم می کنیم تا زمانی که دمای آن 70 درجه شود بعد بوراکس و نشاسته ذرت را به آن اضافه می کنیم. بعد آن را خوب به هم می زنیم . سپس آن را با چسب مخلوط کرده و با دست خوب با هم مالش می دهیم و گرد می کنیم.

رنگ

برای استفاده از رنگ هم می توانیم از رنگ غذا استفاده کنیم هم می توانیم از رنگ ها طبیعی مانند قهوه و زعفران و زرد چوبه و ... استفاده کنیم. اما برای استفاده از رنگ طبیعی مانند قهوه باید بعد از اینکه آب رنگی شد آن را از صافی عبور دهیم تا اضافه قهوه در نماند.

منبع:ویکی خرد

گروهی از محققان موفق به ابداع فلزی شده اند که به ادعای آنها سبکترین ماده ای است که تا به حال در جهان ساخته شده این در حالی است که عده ای دیگر برای ساخت سنگین ترین عنصر جهان با یکدیگر رقابت دارند.به گزارش خبرگزاری مهر، محققان دانشگاه کالیفرنیا و لابراتوارهای Irvin و HRL موفق به ساخت فلزی در حالت جامد شده اند که می توان آن را بدون آسیب وارد کردن به تارهای ظریف گل قاصدک، به راحتی بر روی گل قرار داد.

این ماده از لوله های فلزی توخالی ساخته شده است که دیواره های آن هزار بار باریکتر از موی انسان است. این لوله ها در ساختاری متقاطع بر روی یکدیگر قرار گرفته اند در حالی که فضاهای خالی در میان آنها وجود دارد.

سه پژوهشگر به خاطر کشف پروتئین نورانی در یک جانور دریایی موسوم به چتر دریایی(عروس دریایی) برنده جایزه نوبل شیمی شدند.

دو پژوهشگر آمریکایی و یک پژوهشگر ژاپنی به خاطر کشف پروتئینی نورانی در چتر دریایی که سلول‌ها، بافت‌ها و حتی اندام‌ها را درخشان می‌کند - ابزاری که اکنون هزاران پژوهشگر در سراسر دنیا از آن استفاده می‌کنند - برنده جایزه نوبل شیمی شدند.



جایزه 10 میلیون کرونی (1.4 میلیون دلاری) نوبل در رشته شیمی به اوسامو شیمومورا، دانشمند متولد ژاپن که اکنون در آزمایشگاه زیست‌شناسی دریایی Woods Hole در ماساچوست آمریکا کار می‌کند، مارتین چالفیه از دانشگاه کلمبیا در نیویورک و راجر تسین از دانشگاه کالیفرنیا در سان‌دیه‌گو به خاطر کشف پروتئین دارای خاصیت فلورسانس سبز اهدا شد.



کمیته نوبل شیمی از آکادمی سلطنتی علوم سوئد در بیانیه‌ای گفت: "پروتئین سبز نورانی فلورسان" (GFP) در ابتدا در یک گونه "چتر دریایی" (Aequorea victoria) در سال 1962 کشف شد. از آن هنگام به بعد این پروتئین به یکی از مهم‌ترین ابزارهای مورد استفاه در علوم زیستی معاصر بدل شده است."



شیمومورا در ابتدا GFP را از چترهای دریایی ساحل غربی آمریکای شمالی جدا کرد، و کشف کرد که این پروتئین در برابر نور ماورای‌بنفش می‌درخشد. از سال 1967 برای 20 سال او هر تابستان بندر فرایدی در ایالت واشنگتن در غرب آمریکا می‌رفت تا هر روز بیش از 3000 چتر دریایی جمع کند.



چالفیه و همکارانش باکتری‌‌هایی مانند "ای‌ کولای" (E. coli) و کرم‌های ریز به نام "کانوربیتیدیس الگانس" (C. elegans) را برای تولید این پروتئین با "چسباندن" (splicing) ژن‌ مناسب به کار گرفتند.

رنگ سبز پروتئین چتر دریایی زیر نور آبی و نور ماورای بنفش خود را نشان می‌دهد، به پژوهشگران امکان می‌دهد که سلول‌های توموری را نورانی کنند، مواد سمی را ردیابی کنند و خاموش و روشن بودن ژن‌ها را تحت نظر بگیرند.

چالفیه در مصاحبه‌ای تلفنی گفت:‌ "ما می‌توانیم به سادگی به درون جانور نگاه کنیم و بگوییم در کجا این رنگ سبز روشن شده است، از چه هنگامی روشن شده است و پروتئین ایجاد کننده رنگ سبز در کجا ساخته شده است و به کجا می‌رود؟"

تسین، که پژوهشگر انستیتوی پزشکی هاوارد هیوز در آمریکا است، نیز از پروتئین مرجان استفاده کرد، و این رنگ فلورسانس را در فراسوی سبز به زرد، آبی و سایر رنگ‌ها گسترش داد تا فرایند‌های زیست‌شناختی متعددی را در یک زمان دنبال کند.

تسین گفت در زمان کودکی به علت ابتلا به آسم مجبور بود که در خانه بماند، و برای همین ساعت ها با رنگ‌‌ها به عنوان بخشی از آزمایش‌های شیمی در زیرزمین خانه‌شان بازی می‌‌کرد.

تسین گفت او به خاطر جایزه بسیار مفتخر است و تصدیق کرد که دانشمندان دیگری در این حوزه کار کرده‌اند که ممکن بود در این جایزه سهیم شوند.

او گفت: "من تنها سه شخص دیگر را می‌شناسم که می‌توانستند این جایزه را بگیرند و مطمئن هستم که کمیته داوران با تصمیم‌گیری مشکلی روبه‌رو بوده است."

این سه پژوهشگر با برنده‌شدن جایزه نوبل شیمی، به ردیف برخی بزرگترین نام‌ها در علم مانند ماری کوری، که جایزه نوبل فیزیک را هم برد، و لینوس پائولینگ، دانشمند و فعال مشهور راه صلح که در سال 1954 این جایزه را برد، پیوستند.

ز معلم دینی پرسیدند عشق چیست؟ گفت: حرام است

از معلم هندسه پرسیدند عشق چیست؟ گفت: نقطه ای که حول محور نقطة قلب جوان میگردد

از معلم تاریخ پرسیدند عشق چیست؟گفت: سقوط سلسله ی قلب جوان است

از معلم زبان پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: همپای love

از معلم ادبیات پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: محبت الهیات است

.

از معلم علوم پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: عشق تنها عنصری است که بدون اکسیژن میسوزد

از معلم ریاضی پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: عشق تنها عددی است که هرگز تنها نیست

از معلم فیزیک پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: تنها آدم ربایی است که قلب جوان را به سوی خود میکشد

از معلم انشا پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: تنها موضوعی است که می توان توصیفش کرد

از معلم ورزش پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: تنها توپی است که هرگز اوت نمی شود

از معلم زبان فارسی پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت: عشق تنها کلمه ای است که ماضی و مضارع ندارد

از معلم زیست پرسیدند عشق چیست؟ گفت: عشق تنها میکروبی است که از راه چشم وارد میشود

از معلم شیمی پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت عشق تنها اسیدی است که درون قلب اثر می گذارد

از معلم شیمی پرسیدند عشق چیست؟؟ گفت عشق تنها اسیدی است که درون قلب اثر می گذارد

واقعا عشق چیست….؟

براساس مطالعات پژوهشگران انگلیسی برای ترمیم بافت ها می توان از ژل های حساس به دما استفاده کرد.استیون ریمر و همکارانش در دانشاه شفیلد ژل بسپاری منبسط شونده ای در آب را با پیتیدی ترکیب کرده اند که قابلیت اتصال به سلول ها را دارد.با استفاده از این ژل می توان سلول های پوستی را برداشت و پس از انتقال به بستری جدید به آرامی سلول ها را از ژل جدا کرد. 

ریمر می گوید که انگیزه او از انجام این پژوهش کاربرد های بالقوه ژل در درمان زخم هاست زیرا بستر دوم ممکن است بافتی آسیب دیده باشد.بنا به گفته او ترمیم بافت ها با استفاده از سلول درمانی نیاز مندمنتقل کردن سلول ها به بستر زخم است.

در روغن تازه کاملاْ طبیعی زیتون(تصفیه نشده)ترکیبی یافت می شود که خاصیت و فعالیت دارویی مشابه ایبو پروفن داردکه به عنوان داروی ضددردو تورم به کار می رود.این پدیده که خاصیت خوب و گوناگون استفاده از روغن زیتون را نشان می دهد توسط بوشان زیست شناس مرکزشیمیایی مائل در فیلادلفیای آمریکا به طور اتفاقی کشف شدوی متوجه شد که روغن زیتون کاملاْ طبیعی و خالص همان طعم بلعیدن ایبو پروفن را در گلو به وجود می آورد .

منبع:       nature,vol 437,2005

بهترين روش براي پس از ليزر براي محافظت از پوست تعيين و معرفي اين روش ,آبپوشي كردن پوست است.بنا به تازه ترين پژوهش ها دوتريم اكسيد D2Oاز تبخير معمولي آب از پوست جلوگيري مي كند.از اين رو پوستي كه با D2Oشست و شو داده شود به مدت طولاني تري مرطوب باقي مي ماند و انعطاف پذير است.

D2Oيا آب سنگين كه به آن آبزيبايي نيز ميگويند همچون آب معمولي بو و مزه اي ندارد.انرژي يونش D2O ده بار از آب معمولي بيش تر است.بنابراين در حضور آن آسيب به DNAنيز به كم ترين مقدار ميرسد و پوست از پرتوهاي فرابنفش درامان مي ماند.

D2Oسلول هاي پوست را آب پوشي و بزرگ مي كند.سبب غيرفعال شدن باكتري هاي توليد كننده جوش مي شود و مرطوب كننده اي مناسب براي پوست است.

به نظر ميرسد D2O نخستين آبي باشد كه در سياره ما پيدايش يافته.آب سنگين را مي توان در فرايند تقطير از برج تقطير استخراج كرد.